Creatief denken en websites maken met kinderen

Teleurgesteld was ‘ie. Het jongetje had graag zijn eigen idee uitgevoerd en nu kon dat niet.

creativiteit kinderenNu vind ik het op zich niet verkeerd dat een kind leert omgaan met teleurstellingen. Hoort er nu eenmaal bij. Maar dit was in de eerste les waarin ik de leerlingen leer een website te maken. En de school wilde graag dat ze dat deden met het thema waar ze met hun klas mee bezig zijn.

Die nacht sliep ik slecht. Ik bleef maar piekeren tot het me ineens helder werd. De kinderen die wel gewoon met de opdracht aan de slag gingen begonnen allerlei stukjes tekst te kopiëren. En plaatjes te verzamelen via Google afbeeldingen. Maar dat was eigenlijk helemaal niet wat ik wilde.

Online spreekbeurt
Ik wilde niet dat ze een soort online spreekbeurt gingen maken van bijeengezochte informatie. Ik wilde dat ze een goede website gingen maken. En een goede website is overzichtelijk, to the point en origineel.

De les daarop besprak ik dat allemaal met ze. En het begon zowaar een beetje te veranderen. In plaats van bloedserieuze onderwerpen kozen ze iets wat ze zelf leuk vonden, binnen het thema. De Europa-groep ging het ineens hebben over Engelse bandjes. Een middeleeuwen-jongen wilde wel iets met games.

Webwinkel
En voor het teleurgestelde jongetje had ik zelf iets leuks bedacht. Hij had namelijk graag een webwinkel willen maken. Maar zijn thema was middeleeuwen. Dus waarom dan geen middeleeuwse webwinkel waar je allemaal gekke middeleeuwse spullen kon kopen, suggereerde ik vol enthousiasme.

Nee, dat vond ‘ie niks. Dat was nep.

Identiteit
Het creatief denken is niet zomaar vanzelf aanwezig bij kinderen, heb ik al vaker gemerkt. Dus ik blijf in mijn lessen bezig dit aan te boren. Omdat ik het een enorm waardevolle vaardigheid vind voor kinderen, juist ook in combinatie met mediawijsheid/ict.

Voor het ontdekken en uiten van hun identiteit. Maar ook voor later, als ze hun eigen plek moeten gaan veroveren op de arbeidsmarkt.

Lees ook:

Makers passen internetlessen toe op ‘echte’ wereld