“Dat komt omdat we jongens zijn” zegt Mats als hij mij bedenkelijk ziet kijken. Hij was aan het stoeien met Thomas waarbij de computer nog maar net bleef staan. “Jullie doen maar” zeg ik ”het gaat mij om de apparatuur”.
In mijn lessen games maken zitten altijd (bijna) alleen maar jongens. Ze houden van gamen en willen ze daarom ook graag zelf leren maken. Sommigen zijn rustiger dan anderen, maar over het algemeen zijn ze all over the place.
Wie wil z’n game laten zien?
Stoeien, lachen om grapjes, vieze woorden en om anderen, alvast rennen naar de macbooks of ipads die ik heb meegenomen terwijl ik nog niet heb gezegd dat het daar al het moment voor was.
Als ik vraag wie z’n game op het digibord wil laten zien weten de meesten niet hoe hard ze “Ik, ik” moeten roepen. En dan zijn ze diep teleurgesteld als een ander eerst gaat, of erger nog: als ze niet eens aan de beurt komen!
Ik hou van hun energie en grinnik vaak met ze mee. En stiekem ook als ze zo moeten giechelen omdat ze een game met drollen of enge figuren erin hebben gemaakt.
Ze krijgen het over het algemeen wel voor elkaar om iets te maken. En dat terwijl hun focus vaak ver te zoeken is en ik ze echt moet leren om goed te lezen wat er staat, in het geval dat er een handleiding of aanwijzing is. Het zijn natuurlijk eenvoudige games die ze maken, maar dat maakt de lol er niet minder om.
Meisjes
Met de paar meisjes die af en toe in mijn naschoolse cursus zitten, gaat het totaal anders. Of dat nou komt omdat ze met zo’n klein aantal zijn tussen allemaal jongens, of dat ze daadwerkelijk een andere leerstijl hebben, ik weet het niet. Meestal gaan ze gewoon rustig aan de slag en maken hun werk af.
Als ze er niet uitkomen vragen ze het mij in plaats van te roepen dat ze er niks van snappen. En ze maken er vaak dan ook nog leuke verhaaltjes bij, wat zo’n game veel interessanter maakt.
Leren door te doen
Volgens psychologe Martine Delfos leren jongens en meisjes anders. Jongens leren door te doen, terwijl meisjes eerst willen begrijpen hoe iets zit. Zo zouden jongens zich in een game storten en dan leren snappen hoe je van het ene naar het andere level komt. De speler is bij meisjes dan allang dood, omdat ze eerst rustig proberen uit te vinden hoe de game werkt.
Zit wel wat in, maar ik geloof niet zo in vaste leerstijlen. En ik vind het belangrijk dat zowel jongens als meisjes leren door te doen, maar ook door eerst een plannetje te maken, of te analyseren wat er fout is gegaan.
Jongens en onderwijs
Volgens historica Angela Crott passen het huidige onderwijs en jongens eigenlijk helemaal niet bij elkaar:
“Het mag dan zo zijn dat al die energie, dadendrang en onderzoeksdrift de wereld een paar mooie ontdekkingen heeft opgeleverd, maar inmiddels is onze samenleving ingericht op rust, regelmaat, gehoorzaamheid, samenwerken en overleg” (aldus Crott in de Correspondent).
Brrr ik mag toch hopen van niet zeg. Ja leren samenwerken en concentreren is belangrijk. Maar onderzoeken en competitie en gekkigheid ook, wil ons land wat voorstellen op het gebied van innovatie bijvoorbeeld.
Door jongens én meisjes graag!
