Mijn vader was leraar Frans. Ik zat niet bij hem op school, maar naar verluid maakte hij van zijn les vaak een feestje.
Hij liet liedjes horen van Renaud en introduceerde hiermee en passant de Parijse straattaal het ‘argot’. Ook haalde hij geregeld zijn zakdoek tevoorschijn: “Qu’est- ce que c’est? C’est un …?”
Mijn moeder vond het maar niks, dat gezwaai met zo’n ranzige en kreukelige zakdoek, maar het hoorde allemaal bij de show. Mijn vader was francofiel, oprecht geïnteresseerd in jongeren, en een verhalenverteller. Dus het lesgeven ging hem goed af.
Anti-computer
Mijn vader was ook anti-computer en weigerde zich erin te verdiepen, laat staan er een aan te schaffen. Computerles in de klas bestond toen nog niet dus dat scheelde al weer. Hoewel ik vermoed dat hij het stiekem toch wel boeiend had gevonden en het hem ook veel had kunnen opleveren. Als hij zijn weerstand, die denk ik vooral bestond uit angst voor deze ongrijpbare wereld, maar had kunnen overwinnen. En als hij maar wat langer had kunnen leven.
De weerstanden tegen computers en internet zijn tot op de dag van vandaag nog steeds te bespeuren.Telkens zetten technologische veranderingen ook maatschappelijke in gang, waar we dan weer aan moeten wennen (en ons uiteindelijk aan aanpassen).
Mediawijsheid in het onderwijs
Dit wordt weerspiegeld in de implementatie van mediawijsheid in het onderwijs. Ondanks de enorme hoeveelheid lespakketten en beschikbare kennis die online is te vinden dan wel in te huren, ondanks de vele initiatieven en het belang dat de overheid eraan hecht, gaat dit vaak maar moeizaam.
Terwijl het helemaal niet zo ingewikkeld hoeft te zijn. Als docent heb je genoeg didactische vaardigheden in huis om leerlingen te begeleiden bij het zelfstandig leren. Zet ze in groepjes, geef ze een opdracht die ze op hun mobieltje moeten uitvoeren, laat ze hun bevindingen ergens naar uploaden en laat dit via het digibord zien in de klas (met de mobieltjes dan weer uit natuurlijk). Zo ben je naast je vak gelijk bezig met mediawijsheidthema’s als: wat is echt en nep op internet, wat zet je wel/niet online, wat zijn de belangen van de contentmaker. Bijvoorbeeld.
De beren op de weg zijn volgens mij alleen maar te lijf te gaan door als school gewoon te beginnen. Zodra er wat praktijkervaring is opgedaan kan van daaruit een mediawijsheidbeleid worden ontwikkeld dat past bij de school, en dat de kinderen goed voorbereidt op alles wat ze daarbuiten tegenkomen.
Interesse? Meld u dan nu aan voor een gratis strategiegesprek!
